นวนิยายไตรภาค เรื่องนี้มี 3 ตอน คือ บายน์ อัลกัสรายน์, กัสร์ อัลชอว์ก และ อัลซัค คาริยะห์ ในภาคภาษาอังกฤษใช้ว่า “พาเลซวอร์ค” (Palace Walk), “พาเลซออฟดีไซร์”> (Palace of Desire) และ “ชูการ์สตรีท” (Sugar street) พิมพ์เป็นภาษาอาหรับปี พ.ศ. 2500 และพิมพ์เป็นภาษาอังกฤษเมื่อปี พ.ศ. 2533 พาเลซวอล์ค ลำเลียงพวกเราไปดูชีวิตของ ครอบครัวไคโร ขณะอียิปต์ถูกอังกฤษยึดครองในช่วงปี พ.ศ. 2503พาเลซวอร์ค เป็นชื่อถนน น่าจะเทียบได้กับราชดำเนิน ทอดตัวอยู่ระหว่างพระราชวังที่ ทรุดโทรมสาบสูญไปนานแล้วสองแห่ง เป็นอุปมาอันทรงพลังของนวนิยายอันยิ่งใหญ่ยอดเยี่ยม เรื่องนี้ แสดงให้เห็นชีวิตของตัวละครทั้งสองด้าน นั่นคือ โลกแห่งความจริงอันรุนแรงกับจิตใจ อันเปราะบาง ความเกรี้ยวกราดอย่างฉับพลันของการเมืองกับความมีเสน่ห์อันเย้ายวนของสังคม ที่เคลื่อนจากจารีตประเพณีมาสู่ความทันสมัย
พาเลซออฟดีไซร์ น่าจะเทียบได้กับราชประสงค์หรือราชปรารภ ส่วน ชูการ์สตรีท น่าจะเทียบได้ กับซอยสายน้ำผึ้งบนถนนสุขุมวิท
มาร์ฟูซชี้ให้เห็นทัศนะของชาวมุสลิมผู้เคร่งครัดต่อการครองเรือน ตั้งแต่ยุคที่ภรรยาอยู่ใต้อำนาจ สามี จนถึงยุคที่สตรีเกือบจะทัดเทียมกับบุรุษ ความขัดแย้งระหว่างสังคมกับการเมืองในช่วงที่ มีการเคลื่อนไหว การขัดแย้งระหว่างสมาชิกในครอบครัวกับความภักดีต่อระบบที่ประกอบด้วย พฤติกรรมและศรัทธา การขัดแย้งระหว่างฝ่ายคัดค้านกับฝ่ายสนับสนุนระบอบกษัตริย์ การขัด แย้งระหว่างการก้มหัวสยบกับการเงยหน้าทักทายอังกฤษ-นักล่าอาณานิคมมือวางอันดับหนึ่ง
นากิบ มาห์ฟูซ ใช้เวลาเขียน “โคตรไคโร” ถึง 7 ปี และกว่าจะได้พิมพ์อีก 5 ปี เขากล่าวว่า เป็นเรื่องของการต่อสู้ระหว่่างขนบประเพณีบางอย่างที่โอ่อ่าแต่น่าอึดอัดฝ่ายหนึ่ง กับเสรีภาพ ในรูปแบบทางความคิดและทางการเมืองที่ล้นหลามหลากหลายอีกฝ่ายหนึ่ง
รีวิว
ยังไม่มีรีวิว