ความฝันของคนไร้สาระ (ปกแข็ง)

1 ใน 3  /  เ พ ช ร ย อ ด ม ง กุ ฎ
3 เรื่องสั้นขนาดยาวของดอสโตยเยียฟสกี

. . . .  โอ ตอนนี้ทุกๆ คนหัวเราะเยาะใส่หน้าผมแล้วพูดว่าไม่มีใครหรอกที่จะฝันดังที่ผมเล่ารายละเอียดให้ฟังในขณะนี้ได้และว่าในความฝันของผม ผมอาจจะไม่ได้เห็นและรู้สึกแต่เป็นเพียงความรู้สึกถึงบางสิ่งบางอย่างที่คิดขึ้นโดยจิตใจของผมเองในอาการเพ้อคลั่งส่วนรายละเอียดนั้นผมจะคิดประดิษฐ์เอาเองตอนที่ตื่นจากหลับและเมื่อตอบพวกเขาว่ามันอาจจะเกิดขึ้นอย่างนั้นได้จริงๆ

. . . . โอ พระผู้เป็นเจ้าท่าทางที่พวกเขาหัวเราะเยาะใส่หน้าผม,ความสนุกสนานที่พวกเขาได้รับขณะที่ผมต้องสูญเสีย !ครับ แน่นอนละผมได้ถูกครอบงำด้วยความตื่นเต้นจากความฝันของผมแค่นั้นเองและนั่นก็เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ช่วยเยียวยารักษาจิตใจอันเจ็บช้ำและเลือดไหลให้รอดมาได้ : สำหรับภาพและรูปร่างจริง,นั่นคือ,สิ่งที่ผมได้ประสบพบเห็นจริงๆ ในความฝัน,พวกเขามีความสมัครสมานกลมเกลียวกันโดยสมบูรณ์,มีเสน่ห์น่ารักและสวยงามและจริงใจมากทีเดียว,ว่าคำพูดอันไม่กระจ่างชัดของเขาทำให้ผมไม่สามารถอธิบายถึงภาพและรูปร่างของพวกเขาได้อย่างเป็นธรรมชาติจนกลายเป็นภาพที่พร่ามัวไม่ชัดเจนในจิตใจของผมดังนั้น ผมจึงอาจจะถูกบังคับให้เสกสรรปั้นเรื่องขึ้นมาในภายหลังแม้ว่าจะทำไปอย่างไม่รู้สึกตัว ซึ่งแน่นอนละที่จะทำให้เรื่องราวบิดเบี้ยวไปหมดโดยเฉพาะด้วยเหตุที่ผมอดรนทนไม่ไหวและอยากจะเล่าเรื่องราวเหล่านั้นให้พวกเขาฟังแต่ว่าผมจะไปสงสัยได้อย่างไรว่าเรื่องราวทั้งหลายเหล่านั้นแจ่มชัดอย่างยิ่งและผู้คนที่ผมได้พบเห็นในความฝันก็มีสุขยิ่งกว่าที่ผมกำลังเล่าให้คุณฟังนับเป็นพันเท่าถ้าหากยอมรับว่ามันเป็นความฝันแต่เรื่องราวทั้งหมดนี้เป็นความฝัน มันก็จักต้องเป็นคุณรู้ไหม,ผมจะบอกความลับอย่างหนึ่ง : มันอาจจะมิใช่ความฝันเลย!เนื่องจากบางสิ่งบางอย่างได้เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องไปอีก,บางสิ่งบางอย่างที่เป็นจริงอย่างน่ากลัวซึ่งมันไม่ได้เกิดขึ้นกับผู้ใดแม้แต่ในความฝันถ้าหากยอมรับว่าจิตใจของผมคิดเรื่องราวความฝันนั้นขึ้นมาแต่ว่าจิตใจของผมเพียงอย่างเดียวจักสามารถคิดเสกสรรปั้นแต่งเรื่องจริงอันน่ากลัวซึ่งจะบังเกิดแก่ตัวผมเองได้ต่อไปได้หรือ ?ผมจักคิดสร้างมันขึ้นมาด้วยตัวผมเองได้หรือ,จิตใจของผมจักสามารถบอกบทให้แก่ความฝันนั้นได้หรือ ?แน่นอน จิตใจอันไร้แก่นสารและจิตใจอันทุกข์ระทมและชอบทำตามอารมณ์ของผมคงไม่อาจถูกยกระดับขึ้นไปสู่การเปิดเผยสัจจะความจริงเช่นนั้นได้มิใช่หรือ ?โอ คุณเองได้โปรดพิจารณาเถิด : ผมได้ปกปิดมันมาเนิ่นนานแล้วจนกระทั่งบัดนี้,แต่ตอนนี้ผมจักเปิดเผยสัจจะความจริงนี้ความเป็นจริงก็คือผม….ผมได้ยุยงส่งเสริมให้พวกเขาทั้งหลายประพฤติผิดทำนองคลองธรรม !